Wednesday, March 12, 2014
Admin
၂၀၀၇ဒီဇင္ဘာလတုန္းက က်ေနာ့္မွာ အနီေရာင္ျမိဳ႕ေလးတျမိဳ႕ရွိတယ္ ။ လက္ထဲမွာက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆႈပ္ထားတဲ့ ပိုက္ဆံအႏြမ္းေလးေႀကာင့္ အနည္းငယ္လူရာ၀င္ခဲ့တယ္ ။ အိမ္ရဲ႕မ်က္ေစာင္းထိုးမွာ ဘယ္သူ စိုက္ထားခဲ့လဲမသိတဲ့ ပိေတာက္ပင္ ရွိတယ္ ။ ဒါနဲ႕ပဲ …က်ေနာ့္ရဲ႕လူမႈနယ္ပယ္ဟာ အတိုင္းအတာ တခုထိ စိုစြတ္ခဲ့ရတယ္ ။ မ်ိဳးရိုးဗီဇ တခုက ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ နယ္နမိတ္ေတြ ပိုင္းျခားထားခဲ့… ။ ျပီးေတာ့ …လူဆန္တဲ့ရာသီေတြ ခဏခဏ ပ်က္သုန္းသြားႀကတယ္ ။ ဟုတ္ပါတယ္ ။ က်ေနာ္တို႕မ်ိဳးရိုးက အရူးမ်ိဳးရိုးပါ ။ နမိတ္ပံုေတြ ထပ္ေနတဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္လိုပဲ ဒီအသံုးအႏႈန္းေတြနဲ႕ က်ေနာ္ နဲ႕ ပိေတာက္ပင္ နဲ႕ ၂၀၀၇ဒီဇင္ဘာလ နဲ႕ အနီေရာင္ျမိဳ႕ေလးနဲ႕ ယဥ္ပါးလာခဲ့ႀကတယ္ ။ ခရမ္းေရာင္ပန္းေလးေတြကို လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတက္တဲ့ အမည္မသိတဲ့ ေကာင္မေလး တေယာက္ကို ခရမ္းေရာင္ပန္းေလး လိုက္ေပးျဖစ္တယ္ ။ ဒါမဲ့ .. သူမ မယူသြားခဲ့ဘူး ။ သူမမ်က္လံုးက ကြန္ျမဴနစ္ဆန္တယ္ ။ ခပ္ပါးပါးေလး သူမ လွည့္ထြက္သြားခဲ့…..။ က်ေနာ္တို႕ အနီေရာင္ျမိဳ႕ေလးမွာ လွ်ပ္စစ္မီး မရွိဘူး ။ အဲ့ဒါေႀကာင့္ သူမ အိမ္ကို က်ေနာ္ မသိဘူး ။ ရပါတယ္ ။ လူႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္ႀကိဳက္တဲ့ ကိစၥမွာ လိင္ကိစၥမပါလဲ ဘာမွ ျပႆနာမရွိပါဘူး ။ ေယာက်ၤားတေယာက္က သားအိမ္ထည့္ျပီး ကေလးေမြးတဲ့ သတင္းႀကားျပီးသြားေတာ့ လူ႕အခြင့္အေရးဆိုတာကို က်ေနာ္ ေသခ်ာစဥ္းစားျဖစ္တယ္ ။ အေရျပားတေထာက္စာ ဆႏၵေတြ ေႀကာင္း ေျပာျပေတာ့ သူမက ခရမ္းေရာင္ပန္းေလး အစား က်ေနာ့္ကို လံုးေခ်ပစ္တယ္ . ခဏပါပဲ သူမ နဲ႕ က်ေနာ္ႀကားက ယဥ္ေက်းမႈက အဆင့္အတန္း သိပ္ျမင့္တယ္ ။ ဟုတ္ပါတယ္ က်ေနာ္တို႕မ်ိဳးရိုးက အရူးမ်ိဳးရိုးပါ ။ သူမ ကို ၀န္ခံခဲ့တယ္ ။ ပိေတာက္ပင္မွာ ပိေတာက္ပန္းမပြင့္ေတာ့ဘူး ။ အဲ့ဒါကို သူမ မသိဘူး ။ အႀကမ္းဖတ္၀ါဒီေတြက ေထာက္ပံ့မႈ လံုလံုေလာက္ေလာက္ ရွိတယ္ ။ သူတို႕ရဲ႕ဘာသာတရားက သူတို႕ကို ေကာင္းခ်ီးေပးတယ္ ။ က်ေနာ္ တီဗြီကို ပိတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ မလိုအပ္တဲ့ သေဘာတရားေတြက က်ေနာ္ မရွိလဲ တည္ရွိေနဦးမွာပဲေလ…။ သက္ျပင္းခ်တယ္ ။ က်ေနာ္ မအိပ္ေတာ့ဘူး ….။ အမည္မသိတဲ့ေကာင္မေလးရဲ႕နာမည္ကို က်ေနာ္ သိလိုက္ရေတာ့လည္း အနီေရာင္ျမိဳ႕ျပက ဒီအတိုင္းပဲ ။ ၂၀၀ရ ဒီဇင္ဘာလမွာ မိုးရြာတာတခုကလြဲရင္ က်ေနာ့္လက္ထဲက ပိုက္ဆံအႏြမ္းေလးလည္း တေျဖးေျဖးက်ဥ္းေျမာင္းလာတယ္ .။ အိမ္ေသးေသးေလးမွာ မိသားစုေတြ စုေနသလိုပဲ တေန႕ေန႕ျပႆနာဟာ ထိုးေဖါက္၀င္ေရာက္လာမွာကို သိေပမယ့္လည္း က်ေနာ္ ညေတြကို မအိပ္ေတာ့ဘူး ။ ထူးအိမ္သင္ဟာ က်ေနာ့္ရဲ႕ဘုရားသခင္ျဖစ္ေႀကာင္း သူမကို ေျပာျပျဖစ္တယ္ ။ လက္မခံခ်င္တဲ့ အရိပ္အေရာင္ေတြ ေတြ႕ရေပမယ့္ သူမ ႏႈတ္ဆိတ္ေနခဲ့…..။ က်ေနာ့္အေဖ အရူးႀကီး ကြယ္လြန္တဲ့ေန႕က က်ေနာ္ရယ္ ၊ လူနည္းစုရယ္ အသုဘခ်တယ္ ။ ဂီတပညာရွင္ မိုးဇက္ ထက္ေတာ့ က်ေနာ့္အေဖ ကံေကာင္းပါတယ္ ။ သူမက က်ေနာ့္ကို ရီျပီး က်ေနာ္က နည္းပညာတိုးတက္မႈကို ရီေနခဲ့…..။ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မေျပာပဲ က်ေနာ္ အနီေရာင္ျမိဳ႕ေလးက ထြက္ခြာခဲ့တယ္ ။ လက္ထဲက ခရမ္းေရာင္ပန္းေလးကို က်ေနာ္ ဆႈပ္ကိုင္ထားခဲ့တယ္ ။ က်ေနာ့္ရဲ႕ေနရာသစ္မွာ လွ်ပ္စစ္မီးေတြ ထိန္ထိန္လင္းေနတယ္။ က်ေနာ့္အိမ္ေရွ႕မွာ ပိေတာက္ပင္စိုက္မယ္လို႕ စိတ္ကူးထားတယ္ ။
ဘယ္အခ်ိန္ထေပါက္မယ္ မသိတဲ့ ဗုန္းတလံုး ကိုင္ထားရသလိုပဲ ။ အနီေရာင္ျမိဳ႕ေလးမွာ ဘယ္တုန္းကမွ က်ေနာ္ လူရာမ၀င္ခဲ့ပါဘူး..။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မိုးအျဖစ္ရြာသြန္းျပီး အမွန္တရားကို ျငင္းပယ္ခဲ့တယ္ ။ ခရမ္းေရာင္ေကာင္မေလးရဲ႕အသက္တ၀က္မွာ ေတာ့ က်ေနာ္ဟာ သစ္ေတာတခုလိုပဲ (သူမ အဲ့လိုထင္လိမ့္မယ္) ။ ရုတ္တရက္ က်ေနာ္စဥ္းစားမိတာ က က်ေနာ္ မအိပ္ျဖစ္တဲ့ေန႕ေတြ အရမ္းမ်ားေနျပီဆိုတာပဲ ။ နားထဲက စကားေျပာသံလိုလို က်ေနာ္ ႀကားတယ္ ။ ေနာက္ပိုင္း က်ေနာ္ ပိုရယ္ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ။ ဒိုင္ယာရီထဲမွာ ရာစုဟာ ၂၀၀၇ ဒီဇင္ဘာလ ကေန ေရွ႕ဆက္မတက္ေတာ့ဘူး ။ က်ေနာ္ စာေကာင္းေကာင္းေရးတက္ေသးတယ္ ။ ခရမ္းေရာင္ေကာင္မေလးက က်ေနာ့္ကို ဓာတ္မီးေလး တခုလက္ေဆာင္ေပးထားတယ္ ။ က်ေနာ္ ေနရာ ေနာက္တခု ထပ္ေရာက္သြားတယ္ ။ က်ေနာ့္လိုလူေတြ အမ်ားႀကီးပဲ ။ က်ေနာ့္မွာ ပိုက္ဆံအႏြမ္းေလး မရွိေတာ့ဘူး ။ ဒါေပမယ့္…က်ေနာ္ အခုေတာ့ တကယ္လူရာ၀င္ျပီ ။
က်ေနာ္ ပိေတာက္ပင္ကို ေငးႀကည့္ေနတုန္း လူတခ်ိဳဳ႕ သံတခါးႀကီးကို ပိတ္လိုက္ႀကတယ္ ။ ဘ၀တခုအတြက္ က်ေနာ့္ကိုယ္က်ေနာ္ စာလွမ္းေရးတယ္ ။ ဟုတ္ကဲ့…က်ေနာ္ အရူးမ်ိဳးရိုးပါ ။ ခရမ္းေရာင္ေကာင္မေလးကို ၂၀၀၇ ဒီဇင္ဘာလအတြက္ အေကာင္းဆံုးဇတ္ပို႕ဆုေပးျပီး က်ေနာ့္ကိုက်ေနာ္ လံုျခံဳေအာင္ ေသာ့ခတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ ။ ။
ေအးခ်မ္း
Posted in: ေအးခ်မ္းဧ။္ကဗ်ာမ်ား
