tag:blogger.com,1999:blog-45444513613020933842024-03-13T09:57:07.351-07:00ေမာင္သက္ေ၀Adminhttp://www.blogger.com/profile/18015811058345565953noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-4544451361302093384.post-6588966302779619002014-03-13T00:51:00.001-07:002014-03-13T00:51:00.973-07:00မီးခိုးေငြ႕တန္းၾကားက ေမာင္န႔ဲ ကြၽန္မလမ္းမ်ား<p dir=ltr>မီးခိုးေငြ ့တန္းႀကားက ေမာင္နဲ ့က်ြန္မရဲ ့လမ္းမ်ား<br>
--------------------------------------------------</p>
<p dir=ltr>စံုမက္တြယ္တာမွု ့ႀကမ္းခင္းေပၚ<br>
ရွက္ရိပ္အံ့မူး ခံုး၀ပ္ပ်ံ ့ပ်ဴးေနတဲ့<br>
ႏွစ္ကိုယ္တူယွဥ္လ်က္ ဒီကုတင္ေလးထက္ကေန<br>
ခံစားခ်က္အသစ္နဲ ့ေျပးထြက္သြားေတာ့မယ္ဆိုတဲ့<br>
မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ ့မာနပါးပါးေအာက္က<br>
အဖိႏိွပ္ခံသမုဒၵယေတြဟာ................<br>
ေမာင့္ရဲ ့မပီ၀ိုးတ၀ါး စီးကရက္ေငြ့ေလးေတြႀကားမွာ..............<br>
ပါးလ်ားလြင့္ျပယ္သြားခဲ့ပါတယ္..............။</p>
<p dir=ltr>တစ္ငံုဖူးဖို ့တစ္ပြင့္ေႀကြရမတဲ့လား.....  ေမာင္ရယ္<br>
ေကာင္းကင္ရဲ ့လက္ဖ၀ါးနံရံအခ်င္းခ်င္းရိုက္တီး.....<br>
ထစ္ခ်ုန္းျပာလင္းေနတဲ့ႀကားက..........<br>
စိမ့္ယိုထြက္က်လာတဲ့ မ်က္ရည္စက္ေတြဟာ..............<br>
က်ြန္မအနမ္းနဲ ့ရြာခ်ခဲ့တဲ့ မိုးေရစက္ေတြပါ.......................။<br></p>
<p dir=ltr>ေမာင္လြတ္ခ်ခဲ့တဲ့ ဧဒင္ရဲ ့ လက္တက္တစ္ခုဟာ<br>
 အခု...........................<br>
စႀကာ၀႒ာေလာက္ႀကီးတဲ့ ရူးရူးႏွမ္းႏွမ္း........<br>
လက္က်န္အလြမ္းေတြနဲ ့.............<br>
ေကာက္ရိုးလက္နဲ ့ ဆယ္မယ့္ဖက္ကို............<br>
ကူးခတ္ရင္း...တြယ္ဖတ္ရင္း...ဆုတ္နစ္ရင္း<br>
ေရတိမ္တိမ္မွာ ေခါင္းမေဖာ္စတမ္း<br>
နစ္ရင္း.......မြန္းရင္း......လူးလိမ့္ရင္း......ေျမကိုက်ိန္ဆဲရင္းနဲ ့<br>
ဆံုးဆံုးထိ နစ္၀ပ္သြားေတာ့မွာပါ...........။<br></p>
<p dir=ltr>ေမာင္ရယ္ ေခတ္အဆက္ဆက္ေႀကြက်ခဲ့ျပီးျဖစ္တဲ့<br>
ေနာင္ရတုတို ့တိုင္ေအာင္ေႀကြက်ေနလိမ့္ဦးမယ့္<br>
ေဟာ......ဟိုေကာင္းကင္ေပၚကႀကယ္စင္ေတြနဲ ့<br>
အျပီးသတ္ လင္းျမေနေအာင္ ေဆာက္တည္မယ့္<br>
လမင္းတစ္ရာ အိမ္ဦးဘရဏီခင္း တိမ္လြွာထက္မွာ<br>
က်ြန္မေလေမာင့္ကို.......<br>
ေလျပည္စိတ္ကူး................<br>
ဥယ်ာဥ္အေတြး............................<br>
ပန္းပြင့္လက္ေရး...........................ေလးေတြကိုခ်ေရးျပီး<br>
ဗ်က္ေစာင္းတစ္လက္ရဲ ့ ေနာက္ေက်ာကပ္လ်က္မွာ<br>
ေရးစပ္ပို ့သခ်င္ခဲ့တာပါ..........။</p>
<p dir=ltr>ေမာင္အိပ္ေပ်ာ္မယ့္အခ်ိန္က်မွ<br>
အိပ္တန္းျပန္နႏၵ၀င္ငွက္ေတြနဲ ့<br>
ဟိုးးးးးေျမာက္ယြန္းယြန္းကိုခိုးေျပးသြားမယ္ေလ...........။</p>
<p dir=ltr>ေျမမွုန္ ့ေတြေပရီညစ္လူးေနတဲ့<br>
ဖုန္အမွုန္ ့မွုန္ ့နဲ့လူေတြကေတာ့<br>
သူတို ့ရဲ ့စကားအတင္းကို<br>
လိပ္ျပာေတာင္ပံဗဟိုခ်က္တည့္တည့္မွာထား<br>
ေရြွရည္စိမ္သလြန္စကားေတြနဲ ့<br>
ေမာင့္ကိုမ်ွားႀကလိမ့္ဦးမွာေပါ့ကြယ္</p>
<p dir=ltr>ဒါေပမယ့္ေမာင္ရယ္။။။။။။။။။။။။။<br>
က်ြန္မရဲ ့တစ္ကိုယ္စာ လက္၀ဲခံတပ္အစြန္းကေနကပ္ေလ်ွာက္<br>
သူတို ့မျမင္ / မႀကားရေအာင္ ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္လိုက္ေနာ္</p>
<p dir=ltr>နဂါးေငြ ့တန္းကျပန္ထမ္းရေအာင္<br>
ေလးနက္ရိွုင္းျမက္တဲ့ ဂီတကို<br>
စကၠဴဘင္ဂ်ိဳတစ္လက္တည္းနဲ ့ေတာင္ က်ြန္မဖြဲ ့စပ္ျပႏိုင္ပါတယ္</p>
<p dir=ltr>ကဲ...ေမာင္ေရ က်ြန္မျငိမ္းေသျပီးတဲ့ေနာက္မွာ<br>
သက္တန္ ့ကိုတစစီျဖဲစုတ္<br>
ဒီေလာက္ကတစ္ခြင္မွာရိွတဲ့<br>
နာရီ မိနစ္ စကၠန္ ့တံေတြတိုင္းရဲ ့ေအာက္မွာ<br>
ထည့္ျမဳတ္သျဂိဳလ္ေပးပါ</p>
<p dir=ltr>ဒါမွ ရွင္သန္ခ်ိန္မွာ ျမတ္ႏိုးျခင္း 3600<br>
ညြတ္မူးခဲ့တဲ့ကမၻာ့ေန ့ရက္ အေသၤေခ်ေတြမွာ<br>
စုေဆာင္းတက္သူတို ့ရဲ ့လက္တြင္းသက္ဆင္း<br>
အခ်စ္အတြက္တစ္ဖန္ေမြးဖြားလာသေယာင္ဖန္ဆင္းျပီး<br>
ေမာင္နဲ ့...ေမာင့္ရဲ ့ခ်စ္သူတို့ႏွစ္ေယာက္ရဲ ့<br>
ခ်ဥ္ဆီကိုစုတ္၇င္း ဂုတ္ကိုခ်ိဳးရင္း<br>
တေစၧအနမ္းနဲ ့ ပတ္ပတ္ဆက္ဆက္ ႀကမ္းျပႏိုင္မွာေလ......။<br>
                                                                                      ဇက္ကႀကိဳး</p>
Adminhttp://www.blogger.com/profile/18015811058345565953noreply@blogger.com