Thursday, March 13, 2014
Admin
မီးခိုးေငြ ့တန္းႀကားက ေမာင္နဲ ့က်ြန္မရဲ ့လမ္းမ်ား
--------------------------------------------------
စံုမက္တြယ္တာမွု ့ႀကမ္းခင္းေပၚ
ရွက္ရိပ္အံ့မူး ခံုး၀ပ္ပ်ံ ့ပ်ဴးေနတဲ့
ႏွစ္ကိုယ္တူယွဥ္လ်က္ ဒီကုတင္ေလးထက္ကေန
ခံစားခ်က္အသစ္နဲ ့ေျပးထြက္သြားေတာ့မယ္ဆိုတဲ့
မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ ့မာနပါးပါးေအာက္က
အဖိႏိွပ္ခံသမုဒၵယေတြဟာ................
ေမာင့္ရဲ ့မပီ၀ိုးတ၀ါး စီးကရက္ေငြ့ေလးေတြႀကားမွာ..............
ပါးလ်ားလြင့္ျပယ္သြားခဲ့ပါတယ္..............။
တစ္ငံုဖူးဖို ့တစ္ပြင့္ေႀကြရမတဲ့လား..... ေမာင္ရယ္
ေကာင္းကင္ရဲ ့လက္ဖ၀ါးနံရံအခ်င္းခ်င္းရိုက္တီး.....
ထစ္ခ်ုန္းျပာလင္းေနတဲ့ႀကားက..........
စိမ့္ယိုထြက္က်လာတဲ့ မ်က္ရည္စက္ေတြဟာ..............
က်ြန္မအနမ္းနဲ ့ရြာခ်ခဲ့တဲ့ မိုးေရစက္ေတြပါ.......................။
ေမာင္လြတ္ခ်ခဲ့တဲ့ ဧဒင္ရဲ ့ လက္တက္တစ္ခုဟာ
အခု...........................
စႀကာ၀႒ာေလာက္ႀကီးတဲ့ ရူးရူးႏွမ္းႏွမ္း........
လက္က်န္အလြမ္းေတြနဲ ့.............
ေကာက္ရိုးလက္နဲ ့ ဆယ္မယ့္ဖက္ကို............
ကူးခတ္ရင္း...တြယ္ဖတ္ရင္း...ဆုတ္နစ္ရင္း
ေရတိမ္တိမ္မွာ ေခါင္းမေဖာ္စတမ္း
နစ္ရင္း.......မြန္းရင္း......လူးလိမ့္ရင္း......ေျမကိုက်ိန္ဆဲရင္းနဲ ့
ဆံုးဆံုးထိ နစ္၀ပ္သြားေတာ့မွာပါ...........။
ေမာင္ရယ္ ေခတ္အဆက္ဆက္ေႀကြက်ခဲ့ျပီးျဖစ္တဲ့
ေနာင္ရတုတို ့တိုင္ေအာင္ေႀကြက်ေနလိမ့္ဦးမယ့္
ေဟာ......ဟိုေကာင္းကင္ေပၚကႀကယ္စင္ေတြနဲ ့
အျပီးသတ္ လင္းျမေနေအာင္ ေဆာက္တည္မယ့္
လမင္းတစ္ရာ အိမ္ဦးဘရဏီခင္း တိမ္လြွာထက္မွာ
က်ြန္မေလေမာင့္ကို.......
ေလျပည္စိတ္ကူး................
ဥယ်ာဥ္အေတြး............................
ပန္းပြင့္လက္ေရး...........................ေလးေတြကိုခ်ေရးျပီး
ဗ်က္ေစာင္းတစ္လက္ရဲ ့ ေနာက္ေက်ာကပ္လ်က္မွာ
ေရးစပ္ပို ့သခ်င္ခဲ့တာပါ..........။
ေမာင္အိပ္ေပ်ာ္မယ့္အခ်ိန္က်မွ
အိပ္တန္းျပန္နႏၵ၀င္ငွက္ေတြနဲ ့
ဟိုးးးးးေျမာက္ယြန္းယြန္းကိုခိုးေျပးသြားမယ္ေလ...........။
ေျမမွုန္ ့ေတြေပရီညစ္လူးေနတဲ့
ဖုန္အမွုန္ ့မွုန္ ့နဲ့လူေတြကေတာ့
သူတို ့ရဲ ့စကားအတင္းကို
လိပ္ျပာေတာင္ပံဗဟိုခ်က္တည့္တည့္မွာထား
ေရြွရည္စိမ္သလြန္စကားေတြနဲ ့
ေမာင့္ကိုမ်ွားႀကလိမ့္ဦးမွာေပါ့ကြယ္
ဒါေပမယ့္ေမာင္ရယ္။။။။။။။။။။။။။
က်ြန္မရဲ ့တစ္ကိုယ္စာ လက္၀ဲခံတပ္အစြန္းကေနကပ္ေလ်ွာက္
သူတို ့မျမင္ / မႀကားရေအာင္ ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္လိုက္ေနာ္
နဂါးေငြ ့တန္းကျပန္ထမ္းရေအာင္
ေလးနက္ရိွုင္းျမက္တဲ့ ဂီတကို
စကၠဴဘင္ဂ်ိဳတစ္လက္တည္းနဲ ့ေတာင္ က်ြန္မဖြဲ ့စပ္ျပႏိုင္ပါတယ္
ကဲ...ေမာင္ေရ က်ြန္မျငိမ္းေသျပီးတဲ့ေနာက္မွာ
သက္တန္ ့ကိုတစစီျဖဲစုတ္
ဒီေလာက္ကတစ္ခြင္မွာရိွတဲ့
နာရီ မိနစ္ စကၠန္ ့တံေတြတိုင္းရဲ ့ေအာက္မွာ
ထည့္ျမဳတ္သျဂိဳလ္ေပးပါ
ဒါမွ ရွင္သန္ခ်ိန္မွာ ျမတ္ႏိုးျခင္း 3600
ညြတ္မူးခဲ့တဲ့ကမၻာ့ေန ့ရက္ အေသၤေခ်ေတြမွာ
စုေဆာင္းတက္သူတို ့ရဲ ့လက္တြင္းသက္ဆင္း
အခ်စ္အတြက္တစ္ဖန္ေမြးဖြားလာသေယာင္ဖန္ဆင္းျပီး
ေမာင္နဲ ့...ေမာင့္ရဲ ့ခ်စ္သူတို့ႏွစ္ေယာက္ရဲ ့
ခ်ဥ္ဆီကိုစုတ္၇င္း ဂုတ္ကိုခ်ိဳးရင္း
တေစၧအနမ္းနဲ ့ ပတ္ပတ္ဆက္ဆက္ ႀကမ္းျပႏိုင္မွာေလ......။
ဇက္ကႀကိဳး
Posted in: ဇက္ကႀကိဳးဧ။္ကဗ်ာမ်ား
