၂၃။ ေႏြရင္ခြင္မွာထြန္းလင္းဖူးတဲ႕လမင္း

ေႏြရင္ခြင္မွာထြန္းလင္းဖူးတဲ႕လမင္း


ေမွာင္မိုက္ေနတဲ႕ညတံတိုင္းေတြရဲ႕အလယ္မွာ
ေမာင္တစ္ေယာက္ၾကယ္ေၾကြေတြ
လိုက္ေကာက္ေနမိျပီ
လမင္းငယ္ေရ........

ေ၀းကြာျခင္းနဲ႕စြန္႕ခြါျခင္းဆိုတဲ႕
လမ္းခ်ိဳးႏွစ္ခုဟာ...........
အတိမ္အနက္၊ အလင္းအေမွာင္တူသေယာင္ရွိေပမဲ႕
အခ်စ္ငတ္ခဲ႕သူရဲ႕ရင္ဘက္မွာ
သံသရာပြင္႕ဖတ္ေတြေျခြတိုင္း
အလြမ္း၀တ္မႈန္တို႕ဂုဏ္သတၱိမဲ႕ခဲ႕ရျပီေလ

ဘယ္ရက္ျပန္လာမလဲရယ္လို႕
လက္ေရခ်ိဳးေနခဲ႕တာ
ရက္ေတြေတာင္ေမာင္႕ကိုညႈိးေနခဲ႕ပါျပီ

လမင္းငယ္ေရ.............
ေမာင္ဟာရမၼက္ႏြံ၊ အခ်စ္ႏြံ ကၽြံေနတဲ႕
ဘီလူးၾကီးကြဲ႕

ေသြးဆာေနတဲ႕ရင္ဘက္ကႏွလံုးသားအတြက္
ကိုယ္႕အစြယ္ကိုယ္ရိုးရိုးသားသား
ျပန္မျဖတ္ႏိုင္တဲ႕ေကာင္ပါ

အနက္ေရာင္ကတၱီပါခင္းထားတဲ႕ေမာင္႕ရင္ထဲမွာ
လမင္းငယ္ဆိုတဲ႕ပံုရိပ္ေတြ
ခဏတာခို၀င္ခဲ႕ေပမဲ႕
ဗီးနပ္စ္တို႕ဖန္ဆင္းတဲ႕ေမွာ္၀င္အိမ္မက္ေတြထဲမွာ
ေမာင္တစ္ေယာက္..........
ရွာပံုေတာ္ဖြင္႕ခဲ႕ရေပါင္းလဲမ်ားလွပါျပီကြယ္.....

လမင္းငယ္ေရ...........
အလြမ္းဆိုတာ
အခ်စ္ရဲ႕ရသခ်ိဳခ်ိဳကို
ဆႏၵတို႕ကလက္ခတ္တစံုနဲ႕တီးစဥ္
လွ်ံထြက္လာတဲ႕သံစဥ္အိုပါကြာ

တစ္ခါကခဲ႕ဖူးတဲ႕
ေႏြရဲ႕ရင္ခြင္ဟာ...........
ပူ.........လင္း...........ျပင္း............ေျခာက္
လို႕
ခုဆို..................သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြေတာင္
လွဲေလ်ာင္းရာအရပ္ျဖစ္ေနျပီ

ေမာင္႕ကိုခ်ည္ထံုးျပီးရုန္းျဖတ္သြားတဲ႕
သံေယာဇဥ္ၾကိဳးစတဖက္နဲ႕
လမင္းငယ္ေျပာဖူးတဲ႕အိပ္ယာ၀င္ပံုျပင္ေတြလင္းလက္ဖို႕
အဲဒီ........ပဲ႕ေၾကြေနတဲ႕ၾကယ္စေတြကို
ေမာင္............ျပန္သီကုံုးရဦးမယ္..............လမင္းငယ္ေရ

လမင္းငယ္ေရ..........
ဘယ္ေကာငး္ကင္မွာပဲသာေနသာေန
ေႏြရင္ခြင္ရဲ႕အသက္ရႈသံကို
ၾကားေယာင္ေနခဲ႕ရင္
တရံခါေလာက္ေတာ႕ထြန္းလင္းျပေပးပါ။

Posted in: ကဗ်ာ