၂။ ကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္ခဲ႕ပါသည္မႏွင္းဆီ

ကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္ခဲ႕ပါသည္မႏွင္းဆီ

ေကာင္းကင္ရဲ႕ေလးခြင္းသံအဆံုး
ေျမမႈန္ေတြကို....
အားကိုးတၾကီးဆုပ္ကိုင္ထားတဲ႕
....သစ္ေျခာက္ကိုင္းရဲ႕လက္မွာ
အရင္လို...ပန္းေတြမပြင္႕ႏိုင္ရွာဘူး.....မႏွင္းဆီ

တိမ္ေတြရူးတဲ႕ေန႕
ေလညွင္းကပြင္႕ဖတ္ေတြေျခြတဲ႕ေန႕
ေဟာ႕ဒီေကာင္းကင္ၾကီးေပါ႔
မိုက္မိုက္မဲမဲငိုရွာတယ္

မသမာမႈ႕ေတြကလက္ယက္ေခၚခဲ႕လို႕
ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းပဲရူးခဲ႕မိတာ
´ေလ´ဆိုတာကိုအဆုပ္ထဲျပန္ရႈသြင္းဖို႕
အခ်ိန္အေတာ္ယူစာလံုးေပါင္းေနရျပီ...မႏွင္းဆီ

မႏွင္းဆီေရ.....
က်ေနာ႕ကမၻာမွာခင္ဗ်ားမရွိတာကလြဲလို႕
အရာအားလံုးကစနစ္တက်မွားယြင္းစြာလည္ပတ္
ေလးလံထိုင္းမႈိင္းတဲ႕ေလာကၾကီးရဲ႕
သက္ျပင္းခ်သံေတြၾကားမွာ
ေအးေအးေဆးေဆးပဲဲျငီးေငြ႕ျဖစ္မိတယ္

က်ေနာ္သြားတဲ႕ေနရာတိုင္း
အဲဒီ..........မိုးမင္းကရြာ
ကန္ရာသီဖြားအတြက္ဒႆနေတြဟာ
အရည္က်ိဳ ေသာက္ခဲ႕မိတဲ႕
ျပစ္ခၽြဲခၽြဲ ဟမၼလာ တစ္ခြက္လား.............မႏွင္းဆီ

ရာသီစာေတြစားသံုးတတ္ခဲ႕ဖို႕ဆိုတာ
ညညဆိုမႏွင္းဆီအနားေရာက္ေနတဲ႕
က်ေနာ႕ကိုယ္ပြားတေစၦက
ကိုယ္႕လိပ္ျပာကိုယ္မလံုရွာဘူးေလ

မုန္းပါ ။ ေမ႕ပါ။ ရက္စက္ပါ
ဒီေ၀ါဟာရေတြက ဓါးသြားေတြထက္
ခင္ဗ်ားနဲ႕က်ေနာ္
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ဖက္ျပီး
မိုးေလ၀သခန္႕မွန္းခ်က္မရွိတဲ႕
မုန္တိုင္းတစ္ခုေမြးဖြားခဲ႕တယ္

ကဲ.....မႏွင္းဆီေရ
ေနေရာင္ျခည္ကိုျခံဳပါ
ေလေကာင္းေလသန္႕ေတြကိုပံုတူမ်ိဳးပြား
ေဆာင္းတြင္းေရာက္ရင္ေရခ်ိဳးမ, မွားပါေစနဲ႕
အရင္ကမိုးရြာမွာေၾကာက္ေနတတ္တဲ႕ေကာင္ေလး
သူလိုကိုယ္လို ပဲ ေဆြးတယ္။

သက္ေ၀
18.11.2010

Posted in: ကဗ်ာ