၈၇။ ေစာင္႔မၾကည္႕ျဖစ္တဲ႕ေျခလွမ္း

ကိုရင္ခ်မ္းေရ....

ျမိဳ႕မွာေကာ႕လားဆိုလား၊ LP ဆိုလား၊ Language Poetryဆိုလား

က်ဳပ္ျဖင္႔မေခၚတတ္လို႕လွ်ာယားလိုက္တာ

အဲဒါၾကီးေတြတ၀ီ၀ီျမည္ျပီးေျပးလႊားေနေလရဲ႕

ေသာက္ျမင္ကိုကတ္ေရာဗ်ာ..

ေျပာရဦးမယ္႕ဗ်.....ကိုရင္ခ်မ္းရ

ဟိုတစ္ေန႕ကဗ်ာ ကုန္းတစ္၀က္၊ ေရတစ္၀က္နဲ႕ ဘာသာေဗဒခပ္ၾကပ္ၾကပ္မွာ

က်ဳပ္ျဖင္႔ေမာ္ဒန္လား၊ ေမာ္ဒယ္လားအဲဒီကကိုမတက္ႏိုင္ခဲ႕ပါဘူး

ဒီၾကားထဲခင္ဗ်ားတို႕ျမိဳ႕ကႏြားေတြကမ်က္မွန္နက္ၾကီးေတြတပ္ျပီး

ရႈတည္တည္ၾကီးရပ္လို႕ ဟဲဗီးေဂၚတယ္၊ ဟဲဗီးေဂၚတယ္နဲ႕တြန္သတဲ႕

ကိုရင္ခ်မ္းေရ...

လူဆိုတာလန္႕ႏိုးတတ္တဲ႕အိမ္မက္ကိုမွစိုးရိမ္ထိန္႕လန္႕စြာခံုမင္တတ္သတဲ႕လား

က်ဳပ္လည္း ၃၁ ထပ္တိုက္ရဲ႕ ၅လႊာမွာေနဖူးခ်င္လိုက္တာ

ဟိုငတိေတြလို စားခ်င္ထစား၊ သြားခ်င္ထသြား ျပီးေတာ႕ေလလည္လို႕ "ဂြီ " ကနဲ႕ျမည္မွ

ကဗ်ာပါလို႕ေခါင္းစဥ္ထတပ္ခ်င္ရွာသေပါ႔

ကဗ်ာဆိုတာဘာလဲဗ်ာ...

ရင္ထဲကပြင္႔ထြက္လာတဲ႕ေသြးစြန္းေနတဲ႕စာရြက္တစ္ရြက္လား

ကိုယ္႕ကုိယ္ကိုအတင္းအဓမသင္းကြပ္တာလား

မႏိုင္မနင္းလြယ္ထားရတဲ႕ကိုယ္၀န္ေဆာင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ကေလးေမြးျခင္းတစ္မ်ိဳးလား

လူ႕ယဥ္ေက်းမႈကိုခ်ိဳးေဖာက္တာလား စသည္ျဖင္႔စသည္ျဖင္႔ေပါ႔ဗ်ာ...

အခုတစ္ေလာ Neomodern နဲ႕Nihilist ေတြကိုက်ဳပ္ျဖင္႔အခြင္႔ရရင္ တစ္ၾကိမ္ေလာက္ခလုတ္တိုက္ခ်င္ပါေသးတယ္

ဘာပဲေျပာေျပာဗ်ာ........ အမွန္ကိုမလိုအပ္တဲ႕အခ်ိန္မွာ

အမွားဆိုတာလက္ခံသင္႔တဲ႕အေၾကာင္းခင္ဗ်ားကိုေစာက္ေဖာင္းထုတဲ႕သူေတြရဲ႕စိတ္ကို

နဲနဲေလာက္ဘရိတ္တပ္ေပးပါ.........။။

Posted in: ကဗ်ာ